سؤال

بعضي وقتها لحظاتي پيش مي آيد كه آدم يه نفر را با دنيا عوض نمي كند ولي لحظاتي ديگر همه ي دنيا را به آن يك نفر ترجيح مي دهد شما مي دانيد چرا؟

چرا اين سوال رو پرسيدين؟
به نظر من اگه آدم اولش اون حس رو واقعاً داشته باشه اصولاً نبايد ديگه عوض بشه
اما اگه كمى‌توضيح بدين بازم جواب مى دم

این کار امکان نداره نمی شه از کسی که قبلا به خاطرش از همه دنیا می گذشتی دلسرد بشی و بهش فکر نکنی و طوری بشه که همه دنیا رو بهش ترجیح بدی
همیشه اون شخص یه جایی حتی کوچیک توی ذهن و قلب داره
توی پسرا که اینجوریه (البته اینو برای ایجاد یه بحث گفتم ولی واقعیت داره )

مي دونم شايد برداشتتون رو خودتون تاييد كنيد ولي من دليلشو در كانون ادبي تالار به طور خلاصه اشاره كردم اكه اونو (چند روز) خونده باشيد با نظرم شايد موافق باشيد

شما اينجا يه چيز گفتين و اونجا يه چيز ديگه
كسى كه واقعاً كسى رو دوست داشته باشه ديگه تمومه
نبايد هيچ شكى به خودتون راه بدين
اما اون چيزى كه شما اونجا نوشتين يه دوستيه ساده رو شرح ميده كه معمولاً اونجورى ميشه
هميشه اينو بدونين كه عاشق هرچى بدى هم از طرفش ببينه به روى خودش نمياره
حتى اگه طرفش اونو نخواد هيچ وقت تاكيد مى كنم هيچ وقت نمى تونه اونو فراموش كنه اما
اما حيف كه تو اين زمونه هيچ چيز ارزش نداره
به قول هيچكس (رپرى كه واقعاً عالى مى خونه) :
دليل چرخش زمين نيست جاذبه
"""""""پوله"""""" كه زمينو مى چرخونه جالبه
تو بخش اجتماعى بيشتر مى گم