تقديم به او که مي داند دوستش دارم...

وقتی به چشمهایت خیره می شوم به آن چشمهای خمارت دل و دین را یک دم می بازم، وقتی محو لبخندهای زیبایت می شوم دنیا را زیبا و زیباتر می بینم وقتی به چهره ی جذابت می نگرم از درون تهی می شوم و یک دم تو می شوم وقتی احساس می کنم رنگی به زیبایی رنگ تن تو نیست چه قدر دیوانه ات می شوم وقتی حس آشنایی تو ذهنم را بازی می دهد چه زیبا به آرامش می رسم وقتی گرمی دستانت را شوق نگاهت را به خاطر می آورم چه قدر خود را به تو نزدیک تر می بینم...

sama جان اينو فقط به خاطر عنوان مطلبت نوشتم
اولاً مطمئن نباش كه اون خبر داشته باشه دوسش دارى
دوماً اميدوارم دچار يه حس زودگذر نشده باشى
با اين كه زودگذرش بهتر از هميشگيه
چون يه حس هميشگى واسه هميشه عذابت ميده ...

Sama جان حرفاتو كه خوندم يه لحظه ياد جووني هاي خودم افتادم
چه حرفا كه نمي زدم چه خيالاتي كه تو سرم نمي پيچيد
اما همش تو يه روز به تلي از خاكستر تبديل شد
( اسير زندگي مي دونه چه بلايي سرم اومد )
بلايي كه تا عمر دارم فراموشش نمي كنم
شايد هم اين خواست الهي بوده تا ديد من به مسائل بازتر بشه ( بزرگ بشم )
بنابراين ديگري رو دوست داشته باش ولي خودت رو بيشتر !