خدايا ...

خدايا اگه مى شنوى صدامو
اگه هنوز منو مى بينى
پس بايد بدونى چى مى گم
خدايا نمى خوام ديگه بريدم
هيچ چيزو نمى خوام
خدايا اين زندگى با همه ى خوبى هاش ارزونى كسايى كه ...
خدايا هميشه گفتن ما رو از رو مهربونى آفريدى
اما اين ظلمه
خدايا اين ظلم به اصطلاح مهربونى رو نمى خوام
خدايا نمىخوام مثل گاو و گوسفند دنبال هيچ و پوچ برم
خدايا نمى تونم
خدايا مى گن تو از دل همه خبر دارى
پس مى دونى چقدر داغونم
پس مى دونى چقدر متنفرم
خدايا زجرم نده بسه
به خاطر كدوم گناه؟
خدايا نمى خوام زندگى رو كه احساس توش معنى نداره
نمى خوام زندگى رو كه آدم هاش از پشت به هم خنجر مى زنن
خدايا نمى خوام دوباره چشمم تو چشماى كسى بيفته كه معنى احساسمو نفهميد
خدايا حداقل تو كه مى فهمى چى مى گم
خدايا اينجا هيچ كس نمى خواد بفهمه
خدايا نه اين دنيا رو مى خوام نه اون دنيا
همونجورى كه انگار نبودم
خدايا نمى خوام بسمه بريدم
بشنو صدامو خواهشاً اين دفعه بشنو
خدايا آفريدى كه لذت ببريم من نمى خوام
اين زجر به اصطلاح لذت رو نمى خوام
نمى خوام
اين زندگى دروغ رو نمى‌خوام
.
.
.

خدایا...
زمانی که از گنه گنهکاران می گریی باز هم رحمت خود را بر سر ما فرو میریزی. ای آفریدگارم پناهم ده که به تو پناه آوردم و چون کودکی دل شکسته در پشت پستوی خانه ی تو جای گرفته ام.
با تو سخن میگویم و جواب خویش را خواهم یافت. تو گوینده ترین هستی اما آنان سخن تو را خواهند شنید که آغوش تو را برگزینند.
زمانی که به خانه تو پناه آوردم میدانستم تنها یک اتاق است، یک اتاق و در آن هیچ چیز نیست، هیچ چیز جز پرتو وجود تو.
من تو را می بینم، می خوانم و صدایت را می شنوم...

خدايا بازم ممنونم كه بازم در حقم بزرگوارى مى كنى

.
.
.
.
.
.
.
.
بدون شرح!!

الهي هر که را عقل دادي چه ندادي ، و هر که را عقل ندادي چه دادي؟
الهي آنکه را عشق نيست ارزشش چيست …
الهي واي بر من اگر دلي از من برنجد ...
الهي چون در تو نگرم از آنچه کرده ام شرم دارم …
الهي عاقبت چه خواهد شد و با ابد چه بايد کرد ؟
الهي چون تو حاضري چه جويم وچون تو ناظري چه گويم ؟
الهي راز نهفتن دشوار است وگفتنش دشوار تر ؟
الهي هر چه بيشتر دانستم نادانتر شدم ... مرا ار آنچه بايد بدانم آگاه ساز ...
الهي از شياطين بريدن دشوار نيست با شياطين انس چه بايد کرد ؟
الهي اگر گلم و يا خارم از آن بستان يارم …
الهي شکرت که اين تهي دست پا بست تو شد…
الهي خوشا آنان که در جواني شکسته شدند که پيري خود شکستني است…
الهي شکرت که پير ناشده استغقار کردم که استغفار پير به چه کار آيد ؟
الهي کامم به کلامت شيرين و نگاهم را به اعجازت نوراني کن ...
الهي از خواندن نماز شرم دارم واز نخواندن آن شرم بيشتر که اينچنين رو سياهم ...
و مي دانم که تنها با تو زندگي زيباست ، زندگي آتشگهي ديرنده پا برجاست ...
گر بيفروزيش رقص شعله‌اش از هر كران پيداست ، ورنه خاموش است خاموشي گناه ماست.
الهي باز آمديم با دودست تهي که هرچه ما را دهي تا روح و جانمان بس است ...